Een moreel kompas voor het leven verschaffen
- In 25 grote steden in de VS is het aantal moorden met 16,1% gestegen, vergeleken met vorig jaar.
- In Europa is een op de drie kinderen het slachtoffer van een of andere vorm van geweld door ouders, zorgverleners of familieleden.
- Elke 2 uur bestelt er iemand online een ‘De Weg naar een Gelukkig Leven’-Lesmaterialenpakket voor Docenten.
- Elke 20 seconden voltooit er iemand een les op de online cursus van De Weg naar een Gelukkig Leven.
Na maanden van thuis blijven, beperkende maatregelen en wijdverbreide sociale ontwrichting, zijn mensen op zoek naar de routekaart naar een beter leven.
Hier zijn wat verhalen over levens die veranderd zijn na het vinden van De Weg naar een Gelukkig Leven:
“Ik zat als tiener vaak in de problemen. Ik was een van die kinderen waar vaak naar werd verwezen als een ‘probleem’. En het was waar. Problemen met de politie, op school, met mijn ouders. Als ik niet iets aan het vernielen was, was ik iets aan het stelen. En geloof me, persoonlijk was ik er niet best aan toe ... ik beging misdaden, dronk te veel, en begon drugs te gebruiken. Mijn schoolrapporten hadden 10‑en, maar alleen voor ‘afwezigheid’.
Mijn ouders lieten een exemplaar van De Weg naar een Gelukkig Leven achter op mijn bed. Ik ging zitten en las het. Het boekje bevatte veel ideeën en concepten die ik altijd al had willen waarmaken, maar wat me nooit gelukt was. Zelfs een paar heel eenvoudige dingen waarvan ik dacht dat ze geen probleem voor me waren, zoals ‘Wees het vertrouwen van anderen waard’. Het was me niet gelukt. Er gebeurde iets met me toen dat naakte feit echt tot me doordrong en ik me realiseerde dat ik het vertrouwen van anderen niet waard was. Ik besloot te veranderen. Ik besloot juiste beslissingen in mijn leven te nemen. Ik ben nu een vrij succesvolle acteur en componist. Ik had zelfs mijn eerste internationale wereldpremière in Duitsland met het Brandenburg Filharmonisch Orkest.
Ik steun dit programma omdat ik weet dat als mijn ouders me het boekje niet hadden gegeven, ik waarschijnlijk in de cel zou zitten. Dat heeft het boekje voor mij gedaan. En als deze leefregels en dit boekje in handen van anderen kunnen worden gekregen, net als bij mij, zal ik dat volledig steunen.” – Acteur & componist, Duitsland
“Na het uitdelen van De Weg naar een Gelukkig Leven hebben we van de mensen in onze buurt ontzettend veel positieve reacties ontvangen. Veel mensen belden en vroegen om meer exemplaren om aan hun vrienden te geven.
In de flat waar mijn zus woont, waren veel problemen tussen huurders: ruzies, gebrek aan respect en VEEL criminaliteit. Ik heb de beheerder ervan op die boekjes gewezen. Zij deelde ze toen uit bij de maandelijkse huurdersbijeenkomsten. Ze vertelde me later dat ze een duidelijke verandering had opgemerkt in de manier waarop de huurders elkaar behandelden en dat het een positieve verandering was. En dat de criminaliteit ook minder was geworden. Dat kwam door dat boekje. Dit zijn heel duidelijke resultaten die ik met eigen ogen heb gezien en er zijn er meer. Hartelijk dank voor de boekjes. We gebruiken ze om onze buurt mee te verbeteren!”
– Buurtvrijwilliger, VS
“Ten eerste zou ik willen zeggen dat dit programma het personeel enorm helpt vanwege het kalmerende effect op de jongeren die erbij betrokken zijn. Deze minderjarigen werden opmerkelijk minder vijandig naar elkaar en naar het personeel, en ze worden niet langer driftig. Ze begonnen met veel meer respect dan voorheen met ons (het personeel) te praten en ze hielden ermee op om tegen ons in ‘bendetaal’ te praten. Zelfs hun woordenschat verbeterde. Ik merkte persoonlijk dat wanneer ouders van de jongeren hen op zondag kwamen bezoeken, ze veel meer respect kregen van hun kinderen dan voorheen.
Een van de opmerkelijke resultaten van dit programma is dat verscheidene minderjarigen me hebben toevertrouwd dat ze nu spijt hebben van wat ze in het verleden hebben gedaan. Zo’n soort verklaring is hoogst ongebruikelijk.
Ten slotte zou ik willen zeggen dat de minderjarigen die bij het programma betrokken waren, sinds lange, lange tijd niet op de gesloten afdeling hoefden te worden gezet, en we hebben geen disciplinaire problemen met hen. Ik beveel dit programma van harte aan. Naar mijn mening moet het verplicht zijn voor alle minderjarigen die naar de jeugdgevangenis komen.” – County Reclasseringsfunctionaris, VS
