Δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και ένα λαμπρότερο μέλλον
- Στις ΗΠΑ, οι υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών αυξήθηκαν κατά 42% μέσα σε έναν μόνο μήνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα το 2019.
- Διεθνώς, η παράνομη χρήση ναρκωτικών είναι υπεύθυνη για 750.000 θανάτους τον χρόνο.
- Κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες αυτής της χρονιάς, πάνω από 270 άτομα αποφοίτησαν από το πρόγραμμα Νάρκωνον.
- Για πάνω από 50 χρόνια, το Νάρκωνον έχει βοηθήσει στην αποκατάσταση δεκάδων χιλιάδων τοξικομανών.
Τον περασμένο χρόνο, η κοινωνική απομόνωση, η οικονομική διαταραχή και η έλλειψη αλληλεπίδρασης προώθησαν την αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι στρέφονται στα ναρκωτικά ως «λύση» στα προβλήματά τους και πέφτουν στην παγίδα τους.
Το Νάρκωνον παρέχει ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, το οποίο δίνει στους εθισμένους μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και ένα λαμπρότερο μέλλον.
Ορίστε μερικές πρόσφατες επιτυχίες από αυτούς που ζουν τώρα μια ζωή χωρίς ναρκωτικά χάρη στο Νάρκωνον:
«Μεγάλωσα σε ένα φυσιολογικό σπιτικό με μια οικογένεια που με αγαπούσε. Είχα πολλά χόμπι, συμμετείχα σε σπορ και έπαιζα σε μιούζικαλ. Πήγα στο κολέγιο και πήρα ένα πτυχίο στην αρχιτεκτονική τοπίου. Στην ηλικία των 25 ετών, άρχισα να παίρνω μεθαμφεταμίνη. Μετά από σχεδόν έναν χρόνο όπου πάλευα κάνοντας χρήση μεθαμφεταμίνης, σύντομα έμαθα πώς να αρχίσω να την παρασκευάζω. Αυτό επηρέασε τη σωματική μου υγεία, αλλά και τη διανοητική μου κατάσταση, και προτού το καταλάβω, ήμουν εθισμένη. Καθώς είχα την ανάγκη να αποκτήσω τα βασικά συστατικά για να συνεχίσω να παρασκευάζω μεθ, έλαβα την πρώτη μου κατηγορία και με συνέλαβαν για κατοχή. Με έπιασαν επ’ αυτοφώρω και με έστειλαν στη φυλακή για δύο χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σταλεί η τότε επτάχρονη κόρη μου στο σπίτι του μπαμπά της για να μείνει μαζί του, και έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου και στην οικογένειά μου. Αφότου αποφυλακίστηκα, βασικά πριν καν να επιστρέψω σπίτι, ήμουν έξω και έκανα ξανά χρήση.
»Για άλλα τέσσερα χρόνια, συνέχισα να παίρνω μεθ. Κατέληξα να λάβω άλλες τρεις κατηγορίες για κατοχή και κόντεψα να ξαναμπώ στη φυλακή. Η οικογένειά μου με αγαπούσε ακόμη, αλλά δε με εμπιστεύονταν πλέον. Πριν από τρεισήμισι μήνες βρισκόμουν στη φυλακή και τηλεφώνησα στη μαμά μου και της είπα ότι ήμουν έτοιμη, ότι χρειαζόμουν βοήθεια και της ζήτησα να ψάξει για κάποια λύση. Μέσα σε λίγες μέρες, έλαβα έγκριση για αποφυλάκιση προκειμένου να ξεκινήσει η περίθαλψή μου στο Νάρκωνον και ξεκίνησα το ταξίδι μου. Όταν έφτασα, με έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου, και οι φόβοι μου αποδείχθηκαν αβάσιμοι σχεδόν αμέσως χάρη στο προσωπικό. Η αίσθηση που απέκτησα από το γεγονός ότι τα κατάφερα είναι μάλλον το καλύτερο κομμάτι. Πριν είχα πολλά πρότζεκτ που δεν είχα ολοκληρώσει ποτέ, και τώρα ήμουν σε θέση να ολοκληρώσω ό,τι έβαζα στόχο. Αυτό για το οποίο ανυπομονώ περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο είναι να γνωρίσω ξανά τη 12χρονη κόρη μου και να είμαι η μαμά που πάντα ήξερα ότι θα έπρεπε να είμαι. Θέλω να ευχαριστήσω το Νάρκωνον Σανκόουστ!»
– A.W., απόφοιτη του Νάρκωνον Σανκόουστ
«Ήμουν απλώς μια νεαρή έφηβη όταν άρχισα να κάνω χρήση ναρκωτικών. Άρχισα πρώτα με χρήση αλκοόλ και μετά έκανα χασίς. Ήθελα απλώς να ξεσκάσω λιγάκι από τα πάντα. Κάποια στιγμή αυτό δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να ξεσκάσω ακόμα περισσότερο και ήθελα απλώς να ξεφύγω από τα πάντα. Οι φίλοι που είχα ήταν μεγαλύτεροι από μένα, τα ναρκωτικά ήταν πιο βαριά, οι μέρες πιο σκοτεινές και το μόνο που με ένοιαζε ήταν η επόμενη δόση. Αυτό δεν ήταν ζωή, αλλά ήξερα ότι δε θα είχα ποτέ μια φυσιολογική ζωή. Το πεπρωμένο μου ήταν τα ναρκωτικά, δεν είχα καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Απομακρυνόμουν όλο και περισσότερο από την οικογένειά μου. Για να προστατέψουν τα νεότερα αδέρφια μου, δε με ήθελαν στο σπίτι. Κατέληξα στο αστυνομικό τμήμα αρκετές φορές και οι “φίλοι” μου και οι γνωστοί μου καταστρέφονταν όλο και περισσότερο από τα ναρκωτικά. Όταν έγινα 20 χρονών, ήξερα ήδη αρκετά άτομα που είχαν πεθάνει από τα ναρκωτικά.
»Ήμουν τυχερή που η οικογένειά μου δεν έχασε ποτέ τις ελπίδες της για μένα – ακόμα και μετά από κάποια αποτυχημένα προγράμματα απεξάρτησης. Συνειδητοποίησα ότι είχα μόνο δύο επιλογές: τον θάνατο ή τη ζωή. Δεν μπορούσα να φανταστώ την οικογένειά μου να πρέπει να εξηγήσει πώς έγινε και πέθανα εξαιτίας των ναρκωτικών, οπότε διάλεξα τη ζωή! Αυτή η επιλογή με έφερε στο Νάρκωνον. Το Νάρκωνον μου έμαθε κάτι που δεν ήξερα καν ότι ήταν εφικτό: μου έμαθε να νιώθω άνετα με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Να παίρνω τον έλεγχο της ζωής μου στα χέρια μου. Τα χαμόγελα και το γέλιο μου ήταν πραγματικά! Έμαθα να επικοινωνώ και είχα την πρώτη μου σωστή συζήτηση κατά τη διάρκεια του προγράμματος Νάρκωνον. Έμαθα πάρα πολλά για τον εαυτό μου, τη ζωή και τους ανθρώπους. Έγινα υπεύθυνη, και αυτή η υπευθυνότητα έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο από τότε. Και τώρα είμαι εδώ, με έναν υπέροχο σύζυγο, δύο παιδιά, τη δουλειά των ονείρων μου, και οι φίλοι μου και η οικογένειά μου τα πηγαίνουν θαυμάσια. Κατάφερα να περάσω στην άλλη πλευρά, την καλή πλευρά της ζωής, χάρη στο Νάρκωνον. Σας ευχαριστώ».– M.S., απόφοιτη του Νάρκωνον της Ευρώπης
